Απόσπασμα από το άρθρο της ΔΙΟΝΥΣΙΑΣ ΛΑΓΙΟΥ  στο Εθνος της Κυριακής
Σωτήρια ελληνική ευρεσιτεχνία
	Από το 1998 μέχρι σήμερα έχουν βρει τραγικό θάνατο στον τομέα της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώ­νης 12 ναυτεργάτες, λόγω σωρεί­ας εγκληματικών παραλείψεων σε θέματα ελέγχου και ασφάλειας.
Μάιος 1998: 3 ναυτικοί νεκροί από ασφυξία στο αμπάρι του ρυ­μουλκού «Βασίλειος» στην Πάτρα. Δεκέμβριος 1999: 1 οξυγο­νοκολλητής νεκρός στο τάνκερ «Ασφαλτ Τρέιντερ» στο Πέραμα. Απεβίωσε λόγω δηλητηριωδών αναθυμιάσεων που κατέκλυσαν τn δεξαμενή, όταν πήραν φωτιά από οξυγονοκοπή τα κατάλοιπα πίσσας στον πυθμένα της δεξα­μενής του πλοίου. Ιούνιος 2000: 1 ναυτεργάτης νεκρός από εγκαύματα και 1 τραυματίας με πολλαπλά εγκαύ­ματα από έκρηξη στο τάνκερ «Σλοπς» στη Σαλαμίνα. Το δυστύ­χημα συνέβη όταν πήραν φωτια κατάλοιπα πετρελαιοειδών στις δεξαμενές του πλοίου. Μεγάλη ποσότητα μαζούτ που διέρρευσε στη θάλασσα προκάλεσε τεράστια οικολογική καταστροφή στην παραλιακή ζώνη του Περάματος. Οκτώβριος 2001: 5 μεταλλεργάτες βρήκαν τραγικό θάνατο από έκρηξη στο δεξαμενόπλοιο «Σέιλορ» στο Πέραμα. Οι ναυτεργάτες έκοβαν λαμαρίνες δίπλα στα κατά­λοιπα πετρελαίου, που θεωρού­νται τα πλέον εύφλεκτα. Μάιος 2002: Ι ηλεκτρολόγος πλοίων τραυματίστηκε πολύ σοβα­ρά από έκρηξη, καθώς εκτελούσε επισκευαστικές εργασίες σε φερι-μπότ στο Πέραμα. Φεβρουάριος 2005: 1 ναυ­τεργάτης απεβίωσε από δηλητη­ριώδεις αναθυμιάσεις στο πλωριό στεγανό του πλοίου «Κρήτη Ι». Ο άτυχος εργάτης εγκλωβίστηκε επί τρεις ώρες στην ανθρωποθυρίδα του στεγανού όπου υπήρχαν αέρια από τοξική μπογιά. Κάνει τον αόρατο κίνδυνο... ορατό Πρωτοπορικό σύστημα ασφάλειας ειδοποιεί αμέσως μόλις υπάρξει συγκέντρωση τοξικών αερίων